25 yıldır Girit'te yaşıyor, geziyor, tadıyor ve paylaşıyorum
Yoncalar çiçek açtı. Kırlar yeşil sarıya boyandı Girit’te. Bugün kırlara çıkılan, ailecek piknik yapılan ve uçurtma uçurulan gün, Temiz Pazartesi. (Hrıstiyanların büyük orucunun ilk günü olduğundan dini bayram tatili) Okul yok, deshane yok. Çocuklar evde… Biz de güzel havayı fırsat bilip gittik kırlara. Artık hava …
Siyah-beyaz televizyonun bir tek kanal, çocuk programlarının da günde bir tek çizgi filmden ibaret olduğu, çocukluk yıllarımda, Heidi ve Peter’in Alplerin uçsuz bucaksız bayırlarında yalın ayak koşarak keçileri kovalamalarını seyretmeye bayılırdık. Keçiler bile ne kadar mutluydu ve zıp zıp zıplardı onlarla birlikte… ya da …
Çocuklar ne kadar çok büyüklere benzemek istiyorlar. Bizim gibi davranarak, bizim gibi konuşarak -olur da bir ihtimal- “büyük adam”dan sayılacaklarını umuyorlar. Konuştukları zaman, kullandıkları kelimelerin arasına yeni öğrendikleri “büyük adam lafları”ndan sokuşturmak da en çok medet umdukları yöntem. Varsın kullandıkları kelimenin anlamını bilmesinler!… karşılarındaki …
Babaannem geldi aklıma. Kendisi de dikişten anladığı için, ne zaman ister konfeksiyon malı isterse elde dikilmiş bir şey görse; bir elbise olsun, bir yastık olsun isterse bezden bir oyuncak; hemen “eh, ne var bunu yapacak? Yapılır bu” deyiverirdi. Babaannemi severdim; bizi gezdirirdi, güzel börekler yapardı, …
Daha yeni tanıştığınız birinin, ne iş yaptığınızla ilgili merakı uyanacak olursa, kaçınılmaz soru gelir eninde sonunda. Sözlerine “Çalışıyor musunuz?”, “Ne iş yapıyorsunuz?” diyerek başlayan meraklıları, “hayır, çalışmıyorum” demek kesmez. Çünkü çok daha somut yanıtlar bekler onlar; doktorum, avukatım, öğretmenim, profesörüm, hemşireyim, manavım, bahçıvanım, aşçıyım vs. …