25 yıldır Girit'te yaşıyor, geziyor, tadıyor ve paylaşıyorum
Önce bir Giritliye aşık oldum, sonra onun memleketine… Şimdi bir düşünüyorum da, hayatımın en verimli yılları Giritte geçti. Tabaklar dolusu tarifler, sayfalar dolusu yazılar ve buna 2 çocuk da dahil 🙂 Giritli yazar Nikos Kazantzakis , ZORBA’da şöyle der: Hayatımın akışında, neden rastladım sana. …
Pazara giderseniz, aynı lezzette ve kıvamda dayanılmaz avokadoları satan aynı güler yüzlü satıcıyı aynı köşedeki yerinde bulursunuz. Bu lezzetin müdavimi olduğunuz için, sizi hemen tanır. Size gülümseyerek “günaydın” der ve poşeti uzatır. Avokadoları tek tek özenle seçerken keyfinize doyum olmaz. O kadar olgun bir taneye …
Girit’te pazar deyince, elbette akla ilk gelen otlar olmalı. Bu Stamnagati.. Girit’te yabani olarak yetişen ve toplanan bir çeşit radika. Tazacik yapraklar, aynı kökten çıkmış minik buketler gibi. Genellikle haşlanmadan, çiğ olarak zeytinyağ, tuz limon eşliğinde yeniyor. İlk zeytinler. Aslında bu gördükleriniz Girit’e özgü yağ …
Ayaklarında İzmir’in tozuyla vardılar Kandiye’ye. Nefesleri meltem kokuyordu. Aralarında canlarım, anneciğim, babacığım da vardı. Örümcek tutmuş kafalar hüküm süredursun ne yazar Gözlerimin içine bakan gözleri de kafaları gibi “aydınlık” Egeli insanlar Uzattılar yürekleri kadar sıcacık ellerini – Siz Papatya Hanım olmalısınız, diyerek şaşırtan sözleri. …
Tek başıma pazara gitmeyeli uzun zaman olmuş. Blog yazmaya yen başaladığımda; 2006 yılında, o zaman Maya şimdiki Dario’dan bile küçükken yazdığım Girit Pazarı yazısı en ilgi çeken yazılardan biri olmuştu. O zaman her çarşamba başka bir semtteki pazara giderdik. Onun yürüyemeyeceği kadar uzak olduğundan Maya’yı …