Daha önceki oyuna yeni cevap vermiştim ki sevgili İpek beni yeniden başka bir oyuna davet etti. Okuduğumuz kitabın 187. sayfasındaki cümleyi paylaşmak. Neden 187. sayfa? Bunu bilmiyorum, bu oyunu başlatan arkadaşımız için bir anlamı vardır (herhalde?!). Aslında neden 187 diye aklımı kurcaladı ve bana birkaç …

Bir cesaret açtığım blogum bugün 1 yılı geride bıraktı bile! Bir blogum olmasina karar verdiğimde amacım, karşı kıyıdaki komşudan bazen tanıdık bazen de çok değişik gelecek lezzetler getirmekti size. Böylece günlerce aklımı meşgul eden konu, bloguma nasıl bir isim vereceğim de belirlenmiş olmuştu. “Komşuda pişenden” …

Komşu evine döndü sonunda. Döndü dönmesine de, daha kendine gelemedi. Hele ki yazmaya hiç fırsat bulamıyor. Şimdilerde bir yandan yemek yapıyor, diğer yandan önceki gün gelen kolilerle boğuşuyor. Evde dönecek yer kalmamışken Mayacık da çok özlediği bisikletiyle etrafımda dolaşarak durmadan – nerede olduğunu hatırlayamadığım- birşeyler …

Bugun Istanbul’dayız… Sonraki gun Londra’da… aynı aksam da Nothingham’da.. Bir kus misali geciyor bu kıs… hadi hayırlisi 🙂

Komşu kıyıdan karşı kıyıya geçme zamanı geldi yine… Aldım kızımı yanıma, düştüm yollara… Daha katedilecek çok kilometreler (daha doğrusu deniz milleri) var! Rüzgar izin verirse, bir gemiden diğerine binip varacağız ikimizin de doğduğu memlekete 🙂 İlk fırsatta, İzmir’den görüşmek üzere…