M A Y A

Bunu ilk kez yazıyorum…

2003 yılının Ocak ayında, oldukça soğuk bir kış günüydü. Kudüs’te Batı Duvarı’nın, nam-ı diğer Ağlama Duvarı’nın önünde durmuş düşünüyordum. Elimde bir parça kağıt, bir kalem. Kafamın içinde birbirini kovalayan düşünceleri bir sıraya koyabilsem yazacağım.

“Hayatımın şu anında, binbir zorlukla geldiğim bu diyarda, böyle bir fırsat çıkmış karşıma ve ben ne istediğimi dile getirmekte bile zorlanıyorum” diyerek de kızıyordum kendime.

Kudüs’te evinde kaldığımız arkadaşım demişti ki;

“Bir dileğin varsa, onu bir kağıda yazar, kıvırıp duvarın tuğlalarının arasına sıkıştırıp bırakırsın. Göreceksin dileğin gerçekleşecek…”

Ben, küçüklüğümden beri çocukları çok severdim. Bir gün, büyüdüğüm zaman da çocuk sahibi olacağıma kesin gözüyle bakardım hep. Ama ne zaman ki kendi çocuğuma sahip olabilecek biyolojik olgunluğa ulaştım, o zaman işin iç yüzünün o kadar da kolay olmadığını anladım. Evlendikten sonra yıllarca çocuk sahibi olmayışımızın asıl sebebi, ne istememek ne de isteyip de yapamamaktı. Kendimi bir çocuğu büyütecek olgunlukta bir anne gibi hissedemiyordum bir türlü. Bunu hissettiğim anda da, o kararı çoktan vermiştim zaten.

Evet, artık bir bebeğim olsun istiyordum.

Bu kadar zaman beklediğim bebeği, hayatımın merkezine yerleşip, güneşin etrafından dönüp duran dünya misali, onun yörüngesinden hiç dışarı çıkmayacağımı da biliyordum. İnsana ne istediği sorulduğunda, olabileceği kadar bencil olabiliyor, hiç çekinmeden her şeyin en iyisini ve en güzelini kendisine isteyebiliyormuş.

Elimdeki ufacık kağıt parçasını avucumun içinde açtım ve yazmaya başladım:

Sağlıklı, akıllı, güzel, yetenekli, yaratıcı, sevgi dolu bir kız bebeğim olsun…

…aradan tam 1 yıl geçti ve dileğim gerçek oldu.

11 sene önce yine çok soğuk bir kış günü… 30.Ocak.2004 cuma günü, İzmir’de, kızımız Maya dünyaya geldi. O günden itibaren de hayatımın annelik sayfası açıldı.

Sen benim hayatımın dileğiydin, bebeğim

Şimdi kocaman bir kız oldun, tatlı cadıcık 🙂

İyi ki doğdun, Maya’m! Hep mutlu olasın… hep gülesin…



5 thoughts on “M A Y A”

  • Sevgili Münevver,
    bu kez başardın! Keramet cep telefonundan yorum bırakmakta mıymış acaba? 🙂
    Yorum bırakmakta sorun yaşayan başka arkadaşlarım da var ama öte yandan sorunsuz bırakabilenler de…
    ben de çıkamadım işin içinden..

    iyi dilekleriniz için hepinize çok teşekkürler…

  • Bende senin ayni duygulari paylasiyorum cnm anne olmanin ne demek oldugunu kizimla bir araya geldigimizden beri hergun yasiyorum

  • Ah Papatya nedendir bilmiyorum , senin bloğuna bir türlü yorum bırakamıyorum. Bu kez cep tlf. Ile deniyorum bakalım.
    Maya’cığın yeni yaşı kutlu olsun. Dileğin gibi bir kızın olmuş. Tüm sevdiklerinizle birlikte nice güzel doğum günlerine inşallah.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir