25 yıldır Girit'te yaşıyor, geziyor, tadıyor ve paylaşıyorum
“Çölyak olduğumu öğrendiğimde, bundan böyle hayatın çok da kolay olamayacağını anlamıştım” Canım kardeşim Bahar, 7 yıl önce (2003 yılında) Çölyak hastası olduğunu öğrendiğinde duygularını böyle ifade etmişti. İlk şok, ilk çaresizlik atlatıldıktan hemen sonra da kolları sıvadı ve mutfağa girdi. Yalnız kendisi için değildi bu …
Her çocuğun yıllarca hatırlanacak ilk kelimeleri oluyor. Çocuklar bazen hiçbir dilde olmayan bir kelimeyi uyduruveriyor bazen de beceremediği bir kelimeyi kendince algılayabildiği gibi söylüyor. Aylar önceydi. Bir süre ortalarda “fomama, fomama” diye dolaşıyordu da, hiç kimse derdini anlayamıyordu minik Dariocuğun. Sonra nasıl olduysa elinde tuttuğu, …
Zaten hayat bana en güzel 2 hediyesini vermiş. Anneyim 🙂 Bu kuzuların annesiyim 🙂 Daha ne isterim?! Yalnız bugün değil, her gün benim günüm!
HİNDİSTAN! Adını telaffuz etmek bile tuhaf duygular hissettirmez mi insana?… kimi heyecanlanıverir (benim gibi), kanı kaynar; gidip görmek için can atar, yargılamadan. Kimisi heyecanlanır ama bir duraksar; “acaba, buna katlanabilir mi yüreğim?” diye bir tereddüt eder. Böylesi gitse de yalnız pislik görür; fakirlik ve sefillik …
Bu sabah Bach (Air on a g string) dinlerken, oluverdi işte. Çellonun tellerinden akıp gelen müzik usulca gelip kanıma giriyor, bunca aydır uyumaktan uyuşmuş parmaklarımı canlandırıyor, ellerimi saran zincirleri kırıyor sanki… Yedikçe yiyesi gelir insanın, okudukça okuyası, yazdıkça da yazası… Bunun tam tersi de geçerli, …